طراحی الگویی برای شهر هوشمند با الهام از مفروضات خدمات دولتی نوین و ارزیابی مؤلفه‌های زیرساختی آن در شهرداری بندرعباس

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت، اقتصاد و حسابداری، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران.

2 استادیار گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت، اقتصاد و حسابداری، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران.

10.22034/jipas.2022.295680.1202

چکیده

بحران‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، زیست‌محیطی و همین‌طور پدیده جدید شیوع سریع بیماری مرگبار کرونا در جهان ضرورت توجه به هوشمندسازی شهرها را دوچندان کرده است. هدف این پژوهش شناسایی ابعاد و مؤلفه‌های شهر هوشمند با الهام از مفروضات خدمات دولتی نوین، تبیین وضعیت فعلی هوشمندسازی و شناسایی موانع فراروی تحقق شهر هوشمند در شهر بندرعباس است. این پژوهش در زمره تحقیقات کاربردی قرار دارد و به روش آمیخته در دو مرحله کیفی و کمی انجام شده است. در مرحله اول با استفاده از راهبرد تحلیل محتوا و انجام مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته با مدیران و کارشناسان ارشد، الگوی شهر هوشمند در شهرداری بندرعباس با اتخاذ رهیافت خدمات دولتی نوین طراحی شد. در مرحله دوم با استفاده از پرسشنامه و تحلیل با نرم‌افزار SPSS وضعیت هوشمندسازی شهر بندرعباس مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌های مرحله کیفی حاکی از آن داشت که لازمه تحقق شهر هوشمند، ایجاد زیرساخت‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات (زیرساخت هوشمند و خدمات هوشمند)، توجه به بعد جامعه (مشارکت سرمایه‌های انسانی و اجتماعی) و مدیریت یکپارچه شهری و مبتنی بر مفروضات خدمات دولتی نوین (در سطح خرد شهرداری‌ها و سیاست‌گذاری کلان) است. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در مرحله کمی بیانگر این است که شهر بندرعباس در تمام زمینه‌های فنی، انسانی و مدیریتی در وضعیت نامطلوبی قرار دارد، همچنین عدم وجود زیرساخت‌های انسانی و نهادی (مدیریتی) لازم، موانع و محدودیت‌های بیشتری در مسیر هوشمندسازی شهر بندرعباس قرار داده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A Smart City Model Based on the New Public Service Assumption and Evaluating Its Infrastructural Components in Bandar Abbas Municipality

نویسندگان [English]

  • Asma Baluchi 1
  • Mohammad Reza Behboudi 2
  • Mohsen Torabi 2
1 MA in Public Administration, Faculty of Management, Economics and Accounting, University of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran.
2 Assistant Professor, Department of Public Administration, Faculty of Management, Economics and Accounting, University of Hormozgan, Bandar
چکیده [English]

Various economic, social, and environmental crises, as well as the new phenomenon of the rapid spread of the deadly disease, Coronavirus, in the world have increased the need to pay attention to smart cities. The purpose of this study is to identify the dimensions and components of the smart city based on the assumptions of new public service and to explain the current state of operationalizing the smart city, and its obstacles in Bandar Abbas. This research is applied and conducted using a mixed-method research methodology in two qualitative and quantitative stages. In the first stage, employing the content analysis methodology, a model for smart city in Bandar Abbas Municipality was designed according to the theory of new public service. In the second stage, using SPSS software for analyzing the questionnaires distributed, the smart status of Bandar Abbas was evaluated. The findings of the qualitative stage show that the realization of a smart city requires the creation of ICT infrastructure, participation of human and social capital, integrated urban management as well as urban management based on the assumptions of the New Public Service. Analysis of data at the quantitative stage indicates that the city of Bandar Abbas is in an unfavorable situation in all technical, human, and institutional aspects of a smart city. Moreover, the lack of human and institutional infrastructures, above the other factors, creates obstacles and limitation in the path of smartening the city of Bandar Abbas.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Smart City
  • New Public Services (NPM)
  • Technical Factors
  • Human Factors
  • Institutional/Managerial Factors

مراجع

الوانی، مهدی، دانائی‌فرد، حسن (1382). تئوری­های سازمان دولتی. تهران: انتشارات صفار.
پوراحمد، احمد، زیاری، کرامت الله، حامتی، حسین، پارسا شاه‌آبادی، شهرام (1397). تبیین مفهوم و ویژگی­های شهر هوشمند. مجله عملی-پژوهشی پژوهشکده هنر، معماری و شهرسازی قطر، سال 15، شماره 58، 1-22.
ترابی، محسن، سید نقوی، میرعلی، قربانی‌زاده، وجه الله (1394). الگوی مدیریت منابع انسانی الکترونیک در سازمان‌های دولتی بر اساس مفروضات خدمات دولتی نوین. فصلنامه علمی مدیریت سازمان‌های دولتی، سال 3، شماره 12، 43-59.
جعفری، سیدمحمدباقر، شیخی قمی، ملیحه (1395). تعیین ویژگی­های مدل مرجع شهر هوشمند. اولین کنفرانس ملی شهر هوشمند، قم. https://civilica.com/doc/565717.
رشوفر، آیت، عارضی، مسلم، صنوبر، علی (1395). بررسی اصول شهر هوشمند و کاربردهای آن در اداره و حکمرانی شهری. اولین کنفرانس ملی شهر هوشمند قم. https://civilica.com/doc/565688.
روستایی، شهریور، پورمحمدی، محمدرضا، قنبری، حکیمه (1397). تئوری شهر هوشمند و ارزیابی مؤلفه‌های زیرساختی آن در مدیریت شهری، موردشناسی شهرداری تبریز. مجله جغرافیا و آمایش شهری- منطقه­ای، سال 8، شماره 26، 197- 216.
غزالیان، سینا، حاتمی علمداری، ایرج، زمان صادقی، کریم (1397). امکان‌سنجی توسعه خدمات شهری هوشمند در راستای ترویج مفهوم شهر هوشمند (نمونه موردی: شهرداری تبریز)، کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشورهای جهان اسلام، دسترسی در تبریز، https://civilica.com/doc/776602.
فهم‌نام، قدسیه، حمیدی، حجت‌الله (1396). تجزیه‌وتحلیل به‌کارگیری فناوری­های اینترنت اشیا در شهر هوشمند. کنفرانس ملی چشم‌انداز 1420 و پیشرفت­های تکنولوژیک مهندسی برق، کامپیوتر و فناوری اطلاعات، شیراز، مرکز توسعه آموزش­های نوین ایران. دسترسی در: https://www.sid.ir/fa/seminar/ViewPaper.aspx?ID=90979.
کمانداری محسن، راهنما، محمدرحیم (1396). ارزیابی شاخص­های شهر هوشمند در مناطق چهارگانه شهر کرمان. فصلنامه عملی- پژوهشی فضای جغرافیایی، سال 17، شماره 58، 209- 226.
مریدیان پیردوستی، علی، مریدیان، رسول، توسلی‌زاده، حمزه (1395). مفهوم اقتصاد شهر هوشمند. دومین کنفرانس بین‌المللی حسابداری، اقتصاد و مدیریت مالی، شهرکرد، دانشگاه پیام نور واحد شهرکرد. دسترسی در:  https://civilica.com/doc/530155
مهدی نیا، محمدهادی و صبری، میلاد، شهپری، فاطمه (1396). ارزیابی مفاهیم شهر هوشمند- ضرورت و موانع ایجاد آن در ایران، دوازدهمین سمپوزیوم پیشرفت‌های علوم و تکنولوژی کمیسیون پنجم: سرزمین پایدار، معماری و شهرسازی، مشهد، https://civilica.com/doc/712361
مولایی، محمدمهدی، شاه‌حسینی، گلاره، دباغچی، سمانه (1395). تبیین و واکاوی چگونگی هوشمندسازی شهرها در بستر عوامل کلیدی اثرگذار. فصلنامه علمی- پژوهشی نقش جهان، سال 6، شماره 3، 75-93.
هادی پیکانی، مهربان، کشتکار رجبی، مهناز، خبوشانی، اعظم (1396). تبیین پاسخگویی سازمان‌های دولتی در پارادایم خدمات عمومی نوین. کنفرانس پارادایم­های نوین مدیریت در حوزه هوشمندی، دانشگاه تهران، دسترسی در https://civilica.com/doc/637387.
هایل مقدم، کیان، نوری کرمانی، علی (1397). بررسی نقش مدیریت شهری در هوشمندسازی شهر: مورد مطالعه منطقه پنج شهرداری تهران. مجله علوم جغرافیایی، سال 15، شماره 28، 127-138.
وارث، سیدحامد (1380). نگرش فراپارادایمی به مدیریت دولتی. فصلنامه دانش مدیریت، سال 14، شماره 55، 51-81.
یوسف‌زاده، علی، کیخا، سارا (1400). بررسی اثرات هوشمندسازی شهری بر اکولوژی شهر. دومین کنفرانس بین‌المللی شهرسازی، معماری، عمران، محیط زیست.
Bakıcı, T., Almirall, E., & Wareham, J. (2013). A smart city initiative: the case of Barcelona. Journal of the Knowledge Economy, 4(2), 135-148
Brown, M. M., & Btudeny, J.L. (2003). Learning organizations in the public sector. public administration review, 63(1). 1149-1152.
Caragliu, A., Del Bo, C., & Nijkamp, P. (2011). Smart cities in Europe. Journal of Urban Technology, 18(2), 65- 82.
Cities’Performance, O. M. S. (2020). Do smart cities benefit everyone. organisation for economic co-operation and cevelopment, Paris: France.
Giffinger, R., Fertner, C., Kramar, H., & Meijers, E. (2007). City-ranking of European medium-sized cities. Cent. Reg. Sci. Vienna UT, 9(1), 1-12.
Gupta, D., Bhatt, S., Gupta, M., & Tosun, A. S. (2020). Future smart connected communities to fight covid-19 outbreak. Internet of Things, 13(1), 1003-1042.‏
Harrison, c. (2010). Foundations for smarter cities, IBM, Journal of Research and Development 54(1), 41-61.
Jan, H., Vlasios, T., & Catherne, M. (2014). Smart cities form machine to machine to the internet of things, Orlando, United States: Academic Press.
Karadağ, T. (2013). An evaluation of the smart city approach, Master's thesis, Middle East Technical University.
Komninos, N., Schaffers, H., Pallot, M., Trousse, B., Nilsson, M., & Oliveira, A. (2011). Smart cities and the future internet: Towards cooperation frameworks for open innovation. In The Future Internet Assembly, 431-446. Berlin: Heidelberg.
Kourtit, K., Nijkamp, P., & Arribas, D. (2012). Smart cities in perspective–a comparative European study by means of self-organizing maps. Innovation: The European Journal of Social Science Research, 25(2), 229-246.‏
Lacinák, M., & Ristvej, J. (2017). Smart city, safety and security. Procedia Engineering, 192(1), 522-527.
Lazaroiu, G., & Roscia, M. (2012). Definition methodology for the smart city model, energy, 4(1), 326-332.
Marchetti, D., Oliveira, R., & Figueira, A. R. (2019). Are global north smart city models capable to assess Latin American cities? A model and indicators for a new context. Cities, 92(4), 197-207.
Maxwell, J. A. (1992). Understanding and validity in qualitative research. Harvard Educational Review, 62(2), 279-300.
Mohanty, S. P., Choppali, U., & Kougianos, E. (2016). Everything you wanted to know about smart cities: The internet of things is the backbone. IEEE Consumer Electronics Magazine, 5(3), 60-70.
Neuman, W. L. (2000). Social research methods: Qualitative and quantitative approaches. Boston: Allyn & Bacon.
Praharaj, S., Han, J. H., & Hawken, S. (2018). Urban innovation through policy integration: Critical perspectives from 100 smart cities mission in India. City, Culture and Society, 12(1), 35-43.
Sinkovics, R. R.; Penz, E.; Ghauri, P. N. (2008). Enhancing the Trustworthiness of Qualitative Research in International Business, Management International Review, 48(6), 689- 714.
Susanti, R., Soetomo, S., Buchori, I., & Brotosunaryo, P. M. (2016). Smart growth, smart city and density: In search of the appropriate indicator for residential density in Indonesia. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 227(2), 194-201.
Tahir, Z., & Jalaluddin, A. M. (2016). Main criteria in the development of smart cities determined using analytical method. Journal of the Malaysian Institute of Planners, 14(1), 1-14.
Twining, J. (2000). A Naturalistic Journey into the Collaboratory: In Search of Understanding for Prospective Participants, Doctoral Dissertation, Denton: Texas Woman’s University.
Winters, J. V. (2011). Why are smart cities growing? Who moves and who stays. Journal of Regional Science, 51(2), 253-270.
Wu, W., Zhu, D., Liu, W., & Wu, C. H. (2020). Empirical Research on Smart City Construction and Public Health under Information and Communications Technology. Socio-Economic Planning Sciences, 100994.
Yigitcanlar, T., Kamruzzaman, M., Buys, L., Ioppolo, G., Sabatini-Marques, J., da Costa, E. M., & Yun, J. J. (2018). Understanding ‘smart cities’: Intertwining development drivers with desired outcomes in a multidimensional framework. Cities, 81(4), 145-160.

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 27 تیر 1400
  • تاریخ بازنگری: 16 مهر 1400
  • تاریخ پذیرش: 28 مهر 1400

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار